Są dwa główne powody, dla których zapragnąłem zrealizować nową, kameralną wersję Koncertu Wiolonczelowego.

Pierwszym z nich jest chęć złożenia hołdu arcydziełu poprzez pieczołowite i bezkompromisowe oddanie wszystkich intencji twórcy zawartych w partyturze. Nawet tych, na których staranną realizację często nie ma czasu podczas ograniczonej ilości prób z orkiestrą. Udział elektroniki w rękach Cezarego Duchnowskiego i zespołu Kwadrofonik jest gwarantem, że nowy kształt dźwiękowy Koncertu będzie barwny, nowoczesny i choć zainspirowany brzmieniem partytury Mistrza, na swój sposób oryginalny.

Arcydzieło Witolda Lutosławskiego w przeciągu ostanich dziesięcioleci stało się pozycją repertuarową, po którą sięga większość koncertujących wiolonczelistów. Podczas Międzynarodowego Konkursu Wiolonczelowego im. W. Lutosławskiego w Warszawie, gdzie limit wieku uczestników to 24 lata, niejednokrotnie mieliśmy okazję słuchać bardzo młodych wykonawców wspaniale rozumiejących istotę tego wybitnego dzieła, kreujących je  z ogromnym zaangażowaniem i pokonujących z łatwością piętrzące się trudności techniczne. W rozmowach młodzi wykonawcy niezmiennie powtarzali, że Wykonanie Koncertu zawsze jest dla nich ogromnym przeżyciem.

Mam nadzieję, że możliwość wykonania utworu, niezależnie od wielkiego i kosztownego składu orkiestrowego, przyczyni się do jeszcze większej jego obecności w świadomości słuchaczy, a wiolonczelistom da szanse konfrontacji z tym tak ważnym w twórczości Witolda Lutosławskiego dziełem.

Wykonanie koncertu pragniemy poprzedzić zakomponowaną zespołową improwizacją (Hesitant), przygotowującą percepcję słuchacza na część główną (Direct) czyli Koncert Wiolonczelowy, zrealizowany i wykonany z największym możliwym pietyzmem wobec partytury.

Andrzej Bauer